247r: Vat.gr.1594 — ἀκώλυτον ἐν δὲ τῶι
- Resource type:
- Annotation
- Manuscript:
- Vat.gr.1594
- Annotation text:
ἀκώλυτον ἐν δὲ τῶι οὐ(ρα)νῶι
- Section:
- 9r-263v Ptolemaeus, Claudius: Syntaxis mathematica cum scoliis and 245r-263v Lib. XIII
Other annotations on this folio
μᾶλλον ἢ τὰ παρ’ ἡμῖν οὕτως
σης παρ’ αὐτοῖς φύσεως κωλυ
τικῆς ἀλλὰ συμμέτρου πρὸς τὸ
εἴκειν καὶ παραχωρεῖν ταῖς κατὰ φύ
σιν ἑκάστων κινήσεσιν κἂν ἐ
ναντίαι τυγχάνωσιν ὡς πάν
τα διὰ πάντων ἁπλῶς τῶν χυμά
των καὶ διικνεῖσθαι καὶ διαφαίνεσθαι
δύνασθαι· καὶ μὴ μόνον περὶ τοὺς κατὰ
μέρος κύκλους τὸ τοιοῦτον εὐοδεῖν
ἀλλὰ καὶ περὶ τὰς σφαίρας αὐτὰς
καὶ τοὺς ἄξονας των περιφορων ὧν
καὶ αὐτων τὴν ἐν ταῖς διαφόροις
κινήσεσιν συμπλοκὴν καὶ ἐ
παλληλίαν ἐν μὲν ταῖς κα
τασκευαζομέναις παρ’ ἡ
μῖν εἰκόσιν ὁρῶμεν ἐργώδη
καὶ δυσπόριστον πρὸς τὸ τῶν κινήσεων
μηδαμῆι μηδαμῶς ὑπὸ τῆς
τοιαύτης μίξεως ἐμποδιζο
μένην· μᾶλλον δὲ καὶ αὐτὸ τὸ ἁ
πλοῦν των οὐ(ρα)νίων οὐκ ἀπὸ των πα
ρ’ ἡμῖν οὕτως ἔχειν δοκούντων προσή
κει κρίνειν ὁπότε μηδ’ἐφ’ ἡ
μων τὸ αὐτὸ πᾶσιν ὁμοίως ἐστὶν ἁ
πλοῦν οὕτω γὰρ σκοποῦσιν οὐ
δὲν ἂν δόξειε των κατὰ τον οὐ
ρανον γινομένων ἁπλοῦν· οὐδ’ αὐ
τὸ τὸ τῆς πρώτης φορᾶς
ἀμετάστατον ἐπειδὴ καὶ τοῦτο αὐ
τὸ τὸ πάντα τον χρόνον ὡς αὕτως
ἔχειν ἐφ’ ἡμῶν ἐστιν οὐ δύσκολον·
ἀλλὰ παντάπασιν ἀδύνατον·
ἀπὸ δὲ τῆς των ἐν αὐτῶι τῶι
οὐ(ρα)νῶι φύσεων καὶ τῆς τῶν κινήσεων
ἀμεταβλησίας. οὕτω γὰρ ἂν πᾶ
σαι καταφανείησαν ἁπλαῖ καὶ
κέναι μηδεμιᾶς ὑπαρχού
κλίσκων παρόδων ἕκαστον τῶν
τεταρτημοριων ἰσοχρονίως δι
ερχομένων· των δὲ πρὸς τον ζωιδια
κον τοῦ ἐπικύκλου θεωρουμένων μη
κέτι διὰ τὴν καθ’ ἕκαστον ὑπο
κειμένην ἐκκεντρότητα·
ἐὰν δὲ περὶ τὸ τῆι θέσει ὅμοιον
τῶι τοῦ ἐκκέντρου καὶ των τεταρ
τημοριων τὰ ἐφαρμόζοντα
τοῦ τε ζωιδιακοῦ καὶ τοῦ κυ
κλίσκου κατὰ τοὺς ἴσους χρόνους
αἱ τῶν ἐγκλίσεων ἀποκαταστάσεις
διελεύσονται· καὶ μηδεὶς τὰς
τοιαύτας τ(ῶν) ὑποθέσεων ἐργώδεις
νομισάτω σκοπῶν τὸ των παρ’ ἡ
μῖν ἐπιτεχνημάτων κατα
σκελὲς· οὐ γὰρ προσήκει πα
ραβάλλειν τὰ ἀνθρώπινα
τοῖς θείοις· οὐδὲ τὰς περὶ
τῶν τηλικούτων πίστεις ἀπὸ των
ἀνομοιοτάτων παραδειγμάτων
λαμβάνειν· τί γὰρ ἀνομοιό
τερον των ἀεὶ καὶ ὡσ αὕτως ἐχόντων πρὸς
τὰ μηδέποτε καὶ τῶν ὑπὸ παν
τὸς ἂν κωλυθησομένων πρὸς τὰ
μηδ’ ὑφ’ αὑτῶν ἀλλὰ πειρᾶσθαι
μὲν ὡς ἔνι μάλιστα τὰς ἁπλου
στέρας των ὑποθέσεων ἐφαρμόζειν
ταῖς ἐν τῶι οὐ(ρα)νῶι κινήσεσιν·
εἰ δὲ μὴ τοῦτο προχωροίη, τὰς
ἐνδεχομένας. ἐὰν γὰρ ἅπαξ
ἕκαστα των φαινομένων κατὰ
τὸ ἀκόλουθον των ὑποθέσεων δια
σώζηιται. τί ἂν ἔτι θαυμαστόν
τισι δοκοίη, τὸ δύνασθαι τὰς
τοιαύτας συμπλοκὰς ταῖς των
οὐ(ρα)νίων κινήσεσι συμβεβη