Così nel codice: s’intenda subit.
altus in studis, quo deinde gradu
uit caelestium praemia laudum
Così nel codice: s’intenda teste.
Cessare vixerat armís. Ut ita
mundi; nam pater meritís sub
quo famulae debeo munera sacra
Caratteristica è la legatura et, con la forma peculiare della t.
domus uel quid genus et quibus
Così nel codice: s’intenda qui.
hunc etiam oris obsequio caelebra
Le legature mostrano uno sviluppo indipendente da quelle del continente. La seconda lettera pende sotto il rigo, in particolare la i.
vota novas, quae me solempnia
velud ille patrum venerabilis Isac
dies trudendo fugit diem
tram, simul omnia dona Chr(ist)i petens,
Così nel codice: s’intenda orsis.
carcere poenas quas confesor subiit
et rotat orbem; praetereunt om
quo milia gaudent innumeri popu
rore poli natum et terrae bene
abiit et venit aetas; cuncta
dedicata in D(omi)no Ie(s)u Chr(ist)o sum deditus;
Così nel codice: s’intenda errare.
testae capis. Sub istis Maximus horis
Felicemque suum revocans: capitu(l)a
Così nel codice: s’intenda vobis.
aeternosq(ue) dies et magni honoris.
quoque, dixit, muneris, ó mi nate,
li, quo me specialia tangunt gaudia,
mihi nascere, toto et exobtata dies
dixit opimo Felicem Chr(ist)o sic Maximus
Felicis amanti inponit capiti dex
patrias servare vias per divia
poscis munera natalem refferens,
vicem, quam me tibi iusit reddere
diximus et protulerat; has
erit Chr(ist)o seruire perenni quam
Così nel codice: s’intenda domum.
perpetuisque opibus, quas et modo
La p ha l’occhiello aperto.
quam tempore summoto incolomem
lis redimivit, honore coronae
compossitum, qui tè mihi iusit ad
Locopletens corretto in locopletans (per locupletans) con -a- aggiunta nell’interlineo.
dicens et locopletens inmarciscibi
nobis d(omi)no sub iudice reddas, quo nunc
et causas meritorum, e quib(us) obten
linguae Felici libare meo, cui mente
Iam priores hos primus nobis liber