23: Vat.gr.1209 — Il codice originario è
- Resource type:
- Annotation
- Manuscript:
- Vat.gr.1209
- Annotation text:
Il codice originario è acefalo e mutilo. Mancano: Gen 1,1 - 46, 28; Ps 105, 27 – 137, 6 ed alla fine da Eb 9, 14 fino a tutto il libro dell’Apocalisse. La parte mancante di testo è stata aggiunta da uno scriba del XV sec.
Rispetto al canone del Nuovo Testamento sono assenti la lettera a Filemone, le due a Timoteo e quella a Tito.
- Section:
- p. 1-46 Genesis
Other annotations on this folio
εἶπεν δὲ ῥαχὴλ οὐχ οὕτως· κοιμηθήτω μετὰ
σοῦ τὴν νύκτα ταύτην ἀντῒ τῶν μανδρα
γορῶν τοῦ υἱοῦ σου. εἰσῆλθε δὲ ᾿ϊακὼβ ἐξ ἀγροῦ
ἑσπέρας, καὶ ἐξῆλθε λεία εἰς σϋνάντησϊν αὐτῶ
καὶ εἶπεν πρός με εἰσελεύση σήμερον· μεμϊ
σθωμαι γάρ σε ἀντῒ τῶν μανδραγορῶν τοῦ
υἱοῦ μου. καὶ ἐκοιμήθη μετ’ αὐτῆς τὴν
νύκτα ἐκείνην. καὶ ἐπήκουσεν ὁ θεὸς λείας,
καὶ σϋλλαβοῦσα ἔτεκεν υἱὸν πέμπτον.
τῶ ᾿ϊακὼβ καὶ εἶπεν λεία δέδωκεμοι ὁ θ(εο)ς τὸν
μϊσθόν μου ἀνθ’ ὦν ἔδωκα τὴν παιδΐσκην μου
τῶ ἀνδρΐ μου · καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ
᾿ϊσσαχαρ, ὅ ἐστιν μϊσθὸς. καὶ σϋνέλαβεν ἔτϊ
λεϊα καὶ ἔτεκεν υἱὸν ἕκτον τῶ ᾿ϊακὼβ. καὶ
λεϊα καὶ ἔτεκεν υἱὸν ἕκτον τῶ ᾿ϊακὼβ. καὶ
ἐν τῶ νῦν καιρῶ αἱρετιεῖ με ὁ ἀνήρ μου,
ἔτεκον γὰρ αὐτῶ ἕξ υἱοὺς · καὶ ἐκάλεσε τὸ
ὄνομα αὐτοῦ ζαβουλων. καὶ μετὰ τοῦτο ἔ
τεκεν θϋγατέρα καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα
αὐτῆς δῖνα. Ἐμνήσθη δὲ ὁ θ(εο)ς ῥαχὴλ, καὶ
ἐπήκουσεν αὐτῆς καὶ ἀνέωξεν αὐτῆς τὴν
μήτραν, καὶ σϋλλαβοῦσα ἔτεκεν υἱόν
τῶ ᾿ϊακὼβ. εἶπε δὲ ῥαχὴλ ἀφεῖλεν μου ὁ θ(εο)ς
τὸ ὄνειδος · καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ ϊωσὴφ
λέγουσα προςέθέτό μοι ὁ θ(εο)ς υἱὸν ἕτερον. Ἐ
γένετο δὲ ὡς ἔτεκε ῥαχὴλ τὸν ϊωσὴφ, εἶ
πεν ᾿ϊακὼβ τῶ λάβαν ἀπόστειλόν με, ἵνα ἀ
πέλθω εἰς τὸν τόπον μου καὶ εἰς τὴν γῆν μου.
ἀπόδος μοι τὰς γϋναῖκάς μου καὶ τὰ παιδί
α μου, περῒ ὧν δεδούλευκά σοι, καὶ ἀπέλθω · σὺ γὰρ
γϊνώσκεις τὴν δουλείαν, ἣν δεδούλευκά σοι.
εἶπε δὲ αὐτῶ λάβαν Εἰ εὗρον χάρϊν ἐναντϊον σου,
οἰωνισάμην ἄν· εὐλόγησε με ὁ θ(εo)ς τῆ σῆ
εἰσόδω. δϊάστειλον τὸν μισθόν σου πρός με,
καὶ δώσω. εἶπεν δὲ αὐτῶ ᾿ϊακὼβ σὺ γϊνώσκεις
τὴν δε λείαν ῆ δεδούλευκά σοι καὶ ὅσα ἦν
᾿ϊακωβ πρὸς τὸν λαβαν τΐ τοῦτο ἐποί
ησάς μοι; οὐ περῒ ῥαχηλ ἐδούλευσα σοί;
καὶ ἵνα τΐ παρελογΐσω με; εἶπεν δὲ Λαβαν
Οὐκ ἔστιν οὕτως ἐν τῶ τόπω τουτω, δοῦ
ναι τὴν νεωτέραν πρὶν τῆς πρεσ
βϋτέρας · σϋντέλεσον οὖν τὰ ἕβ
δομα ταύτης, καὶ δώσω σοι καὶ ταύτην
ἀπὸ τῆς ἐργασίας, ἧς ἐργᾷ παρ’ ἐμοὶ
ἔτη ἑπτὰ ἔτη ἕτερα. ἐποίησε δὲ ᾿Ιακωβ οὕτως
καὶ ἀνεπλήρωσε τὰ ἕβδομα ταύτης, καὶ
ἔδωκεν αὐτῶ λάβαν ῥαχηλ τὴν θϋγα
τέρα αὐτοῦ αὐτῶ γϋναῖκα. ἔδωκε δὲ
λαβαν ῥαχὴλ τὴν θϋγατέρα αὐτοῦ Βαλ
λὴν τὴν παιδΐσκην αὐτοῦ αὐτῆ παιδΐσ
κην. καὶ εἰσῆλθε πρὸς ῥαχὴλ· ἠγάπη
σε δὲ ῥαχὴλ μᾶλλον ἢ λείαν· καὶ ἐδούλευς(εν)
αὐτῷ ἑπτὰ ἔτη ἕτερα. ᾿ϊδὼν δὲ κ(υριο)
ὅτι μϊσεῖται λεια, ἤνοιξεν τὴν μήτραν
αὐτῆς ῥαχηλ δὲ ἦν στεῖρα. καὶ σϋνέλαβε
λεία καὶ ἔτεκεν υἱὸν τῶ ᾿ϊακωβ · καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄ
νομα αὐτοῦ ῥουβὴν λέγουσα δϊότϊ εἶδέ κ(υριο)ς
τὴν ταπείνωςΐν μου · νῦν με ἀγαπήσει ὁ ἀ
νήρ μου. καὶ σϋνέλαβε πάλϊν λεια · καὶ ἔτεκ(εν)
υἱὸν δεύτερον τῶ ᾿ϊακὼβ καὶ εἶπεν ὅτϊ ἤκουσεν
κ(υριο)ς ὅτι μϊσοῦμαι, καὶ προσέδωκέ μοι καὶ τοῦτον ·
ἐκάλεσεν δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ σϋμεων. καὶ σϋνέ
λαβεν ἔτι καὶ ἔτεκεν υἱὸν καὶ εἶπεν ἐν τῶ
νῦν καιρῶ πρὸς ἐμοῦ ἔσται ὁ ἀνήρ μου, ἔ
τεκον αὐτῶ τρεῖς υἱοὺς · δϊα τοῦτο ἐκάλεσεν
τὸ ὄνομα αὐτοῦ λευῒ. καὶ σϋλλαβοῦσα
ἔτϊ ἔτεκεν υἱὸν καὶ εἶπεν · νῦν ἔτι τοῦτο ἐξομο
λογήσομαι κ(υρί)ω · δϊα τοῦτο ἐκάλεσε τὸ
ὄνομα αὐτοῦ ᾿ϊοῦδαν. καὶ ἔστη τοῦ τεκεῖν.
᾿ϊδοῦσα δὲ ῥαχὴλ, ὅτι οὐ τέτοκε τῶ ᾿ϊακὼβ,
καὶ ἐζήλωσε ῥαχηλ τὴν ἀδελφὴν αὐτ(ῆς)
καὶ εἶπε τῶ ᾿ϊακὼβ δός μοι τέκνον · εἰ δὲ μή,
τελευτήσω ἐγώ. ἐθϋμώθη δὲ ᾿ϊακὼβ τῆ
ῥαχὴλ καὶ εἶπεν αὐτῆ · μὴ ἀντῒ θ(εο)υ ἐγώ
εἰμϊ, ὃς ἐστέρησέ σε καρπὸν κοιλΐας;
εἶπε δὲ ῥαχὴλ τῶ ᾿ϊακὼβ ᾿ϊδοὺ ἡ παιδΐσκη
μου βαλλὰ · εἴσελθε πρὸς αὐτήν, καὶ τέξετ(αι)
ἐπιῒ τῶν γονάτων μου, καὶ τεκνοποιθόσο
μαι ἐξ αὐτῆς. καὶ ἔδωκε βαλλὰν τὴν παι
δΐσκην αὐτῆς αὐτῶ γϋναῖκα · εἰσῆλθε
δὲ πρὸς αὐτὴν ᾿ϊακὼβ. καὶ σϋνέλαβε βαλλα
ἡ παιδίσκη ῥαχὴλ καὶ ἔτεκε τῶ ᾿ϊακὼβ
ὑιὸν. καὶ εἶπε ῥαχὴλ · ἔκρϊνέ μοι ὁ θ(εο)ς καὶ
ἐπήκουσε τῆς φωνῆς μου καὶ ἔδωκέ μοι
υἱόν · δϊα τοῦτο ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ
δὰν. καὶ σϋνέλαβεν ἔτϊ βαλλὰ ἡ παι
δΐσκη ῥαχὴλ · καὶ ἔτεκεν υἱὸν δεύτερον
τῶ ᾿ϊακὼβ. καὶ εἶπε σϋνελάβετό μοι ὁ
θ(εo)ς, καὶ σϋνανεστράφην τῆ ἀδελφῆ μου καὶ
ἐδυνάσθην · καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ
νεφθαλὴ. Εἶδεν δὲ λεία ὅτι ἐπέστη τοῦ τΐ
κτειν, καὶ ἔλαβε τὴν παιδΐσκην αὐτῆς
καὶ ἔδωκεν αὐτὴν τῶ ᾿ϊακὼβ γϋναῖκα.
σϋνέλαβε δὲ ζελφὰ ἡ παιδΐσκη λείας
καὶ ἔτεκεν τῶ ᾿ϊακὼβ υἱόν. καὶ εἶπε λεία
Ἐν τύχῃ· καὶ ἐπωνόμασεν τὸ ὄνομα
αὐτοῦ γὰδ. καὶ σϋνέλαβεν ἔτϊ ζελφα
ἡ παιδΐσκη λείας καὶ ἔτεκε τῶ ᾿ϊακὼβ υἱὸν
δεύτερον. καὶ εἶπεν λεία μακαρΐα ἐγώ, ὅτι
μακαριΐζουςιΐν με αἱ γϋναῖκες· καὶ ἐκά
λεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἀσὴρ. Ἐπορεύθη δὲ
ῥουβὴν ἐν ἡμέρα θερϊσμοῦ πϋρῶν καὶ
εὗρε μῆλα μανδραγόρου ἐν τῷ ἀγρῶ
καὶ ἤνεγκεν αὐτὰ πρὸς λείαν τὴν μ(ητέ)ρα
αὐτοῦ. εἶπε δὲ ῥαχὴλ λεία τῆ ἀδελφῆ ἀυτῆς
δός μοι τῶν μανδραγορῶν τοῦ υἱοῦ σου. Οὐχ
῾ϊκανόν σοι ὅτϊ ἔλαβες τὸν ἄνδρα μου; μὴ
καὶ τοὺς μανδραγόρας τοῦ υἱοῦ μου λήμψη;