100r: Vat.gr.218 — Il σ si presenta

Other annotations on this folio

• Gli spiriti e gli accenti, posti abbastanza in alto sopra le lettere, sono piuttosto piccoli: per gli spiriti si noti che sono a volte angolari, a volte arrotondati.

• L’alpha è fornita di una piccola coda che si prolunga quando si trova in fine rigo. 

• La parte superiore della lettera gamma presenta un “gancio” arrotondato; a volte si estende o si allarga ulteriormente, o addirittura presenta il punto più basso spostato verso sinistra.

• La lettera delta è più alta delle altre e l’asta verticale dal tratteggio ondulato resta aperto.

• L’epsilon a cresta discendente si sviluppa in altezza; utilizzando il tratto mediano come legatura con la lettera che segue. 

• La zeta è a volte in forma minuscola in tre tratti. 

• Il lambda in un unico tratto con occhiello cieco e l’asta inferiore particolarmente sviluppata. La forma maiuscola è rara.

• My e ny con il primo tratto arrotondato, in particolare il ny in forma maiuscola è raro ed usato in posizioni particolari, come in fine rigo (cfr. f. 99r, r. 23). 

• Il phi è presente sia in forma chiusa sia nella forma aperta anche dopo la lettera my.

• Il chi presenta dei “ganci” all’inizio del tratteggio.

• Un tratteggio caratteristico è quello del gruppo -ετ- dalla parte superiore ingrandita mentre la parte inferiore si presenta ridotta, con un tratteggio separato.

• Si mettono in evidenzia alcune legature caratteristiche, come αγ, απ, εγ, ει e τα.

• L’epsilon cambia il ductus se seguita da phi.

• La lettera iota rispetto alla minuscola antica, piega il suo tratteggio per creare delle legature.

• διέρχεται ἤπερ αὐτὸς ὁ κύκλος ἀνατέλλει· οἱ δὲ κατὰ μέρος χρόνοι

• (λ͞β)  Ὅτι δὲ πᾶσαν περιφέρειαν ὁ

• ἥλιος ἐν πλείονι χρόνωι δια

• πορεύεται ἤπερ ἐκείνη ἡ περι

• φέρεια ἀνατέλλει ἢ πάλιν

• δύνει, νῦν δείξομεν· δόξει δέ τι

• σι φανερὸν εἶναι τοῦτο καὶ

• μὴ προσδεόμενον ἀποδείξε

• ως· ἐπεὶ γὰρ ὁ μὲν ἥλιος ἐνιαυ

• τῶι τὸν κύκλον διαπορεύεται· αὐτὸς δὲ ὁ κύκλος ἐν νυκτὶ καὶ ἡ

• μέραι ἀνατέλλει. γίνεται ὁ χρόνος ἐν ὧι ὁ ἥλιος τὸν κύκλον δια

• πορεύεται πολλαπλάσιος τοῦ χρόνου ἐν ὧι ὁ κύκλος ἀνατέλλει·

• ἐπεὶ οὖν ἐν μείζονι χρόνωι ὁ ἥλιος τὸν ὅλον κύκλον διαπορεύεται

• ἤπερ αὐτὸς ὁ κύκλος ἀνατέλλει καὶ τὰς κατὰ μέρος τοῦ κύκλου

• περιφερείας ἐν μείζονι χρόνωι ὁ ἥλιος διελεύσεται. ἤπερ ἐκεῖ

• ναι αἱ περιφέρειαι ἀνατελοῦσιν ἢ δύσονται· ὥστε φανερὸν τὸ

• προκείμενον καὶ οὐ προσδεόμενον πλείονος ἐπισκέψεως·

• πρὸς οὓς ῥητέον· διότι εἰ μὲν αἱ κατα μέρος ἴσαι περιφέρειαι

• τοῦ ζωιδιακοῦ ἐν ἴσωι χρόνωι ἀνατέλλουσιν ἢ πάλιν δύνουσιν

• συμφανὲς ἂν ἡμῖν ὑπῆρχεν τὸ λεγόμενον· αὐτός τε γὰρ ὁ κύκλος

• ὁμαλῶς ἂν ἀνέτελλεν καὶ οὕτως οἱ χρόνοι προς ἀλλήλους συνε

• κρίνοντο· ἐπειδὴ καὶ ὁ ἥλιος ὁμαλῶς κινούμενος ἐν ἴσωι χρό

• νωι τὰς ἴσας περιφερείας διέρχεται· νυνὶ δὲ τοῦ μὲν ἡλίου

• ὁμαλῶς διαπορευομένου τὸν κύκλον αὐτοῦ δὲ τοῦ κύκλου ἀνωμά

• λως τὰς ἀνατολὰς καὶ τὰς δύσεις ποιουμένου οὐκ εξεσται ἡμῖν

• λέγειν ὅτι πλείονος ὄντος τοῦ χρόνου ἐν ὧι ὁ ἥλιος τὸν κύκλον

• διαπορεύεται. ἤπερ αὐτὸς ὁ κύκλος ἀνατέλλει. πλείων ἔσται ὁ κατὰ

• μέρος χρόνος ἐν ὧι ὁ ἥλιος τινὰ περιφέρειαν διαπορεύεται

• ἐκείνου τοῦ χρόνου ἐν ὧι ἐκείνη ἡ περιφέρεια ἀνατέλλει τε καὶ

• δύνει· τούτων δὲ τοιούτων ὑπαρχόντων. οὐκ ἔτι πρόδηλον

• καθέστηκεν διότι πᾶσαν περιφέρειαν ὁ ἥλιος ἐν πλείονι

• χρόνωι διαπορεύεται ἤπερ ἡ περιφέρεια ἀνατέλλει ἢ πάλιν

• δύνει·πόθεν δὲ ὅτι οὐχὶ τὸν μὲν ὅλον κύκλον ἐν πλείονι χρόνωι

• κατα τας του θεοδοσιου υποθεσει[ς]

  κατα δε το αληθες ανομα

  φαινεται δια των εκκεντρό

  τητα του ηλιακου

• Iota ascritto.