82r: Vat.gr.2066 — Il tratteggio presenta una

Other annotations on this folio

• της παραινε|σεως

• κατακοσ|μεῖν ·:

• μολυσμοῦ ρύ|που μωμου: -

• των ρυπούντων: -

• το θεομίμητον: -

• τόλμησον : -

• περισκεπά|σει σε : -

• σημεῖοις τεκμη|ρίοις · ζητημασιν | δυσχερέσι και ασυμ|φανεσι και ἐπικεκα|λυμμενοις : -

• χαπακτηριστι|κῶς εἰκονικῶς : -

• εις το ενδότατον τω[ν] | αγιων εις το αβατον | εις το ἀπόκρυφον | λέγοντες και ναοί : -

• ὡραίως λίαν

• εξειργασμένη

• ανάδημα ἡ ζω|νη ἡ φασκίδιν

• I paleografi hanno evidenziato l’approssimazione dell’apparato decorativo. In particolare si noti l’iniziale zoomorfa Ὁ.

• Opposizione tra lettere dalla forma più stretta e allungata, tendenti ad un modulo ovale, (Ε, Θ, Ο e Σ) e lettere più larghe (Μ, Ν, Π, Φ e Ω). In particolare si può notare il chiaro-scuro dovuto allo spessore accentuato deli tratti verticali o tondeggianti rispetto a quello più sottile dei filetti.

• Le aste di Ρ e dell’Υ sono prolungate oltre il rigo di scrittura, avolte con un’inclinazione verso sinistra.

• Le aste verticali di Φ e Ѱ sporgono sia verso l’alto che verso il basso.

• τολμήσω|μεν: -

• καὶ ἐν ἀγαθότητι ζῶντος. τὸν ἀγαθὸν π(ατε)ρα ἡ φωνὴ προσκα

• λέσεται·  ὅτ᾿ἂν τοίνυν προσίωμεν τῷ θ(ε)ω · πρότερον τὸν

• Bίον ἐπισκοπήσωμεν · εἴ τι τῆς θείας συγγενείας ἄξιον ἑαυ

• τοῖς φέρομεν · εἰθ’ οὕτω τὸν τοιοῦτον λόγον εἰπεῖν θαρ

• ρήσωμεν· ὁ γὰρ λέγειν πατέρα προςτάξας τὸ ψεῦδῶς λέγειν

• οὐ συνεχώρησεν · οὐκ οὖν ὁ τῆς θεϊκῆς συγγενείας ἀξίως

• πολιτευσάμενος. οὗτος καλῶς πρὸς τὴν οὐ(ρα)νιον πόλιν

• ὁρᾶ, π(ατε)ρα τε τὸν τῶν ου(ρα)νων βασιλέα. καὶ πατρίδα ἑαυτοῦ τὴν

• οὐ(ρα)νιον ὀνομάζων μακαριότητα · εἰς τί φέρει τῆς συμ

• βουλῆς ὁ σκοπός; τὰ ἄνω φρονεῖν; οὗ ὁ θ(εο)ς · ἐκεῖ θεμελίους  

• Τῆς οἰκήσεως ἑαυτοῦ καταβάλλεσθαι · ἐκεῖ μετοικίζειν ἑαυ

• «τοῦ τὴν καρδίαν · <«> ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς. ἐκεῖ ἔσται

• «καὶ ἡ καρδία <»> · πρὸς τὸ π(ατ)ρικὸν κᾶλλος βλέπειν δια παντὸς.

• καὶ κατ ἐκεῖνο τὴν ἰδίαν καλλωπίζειν τὴν οἰκείαν ψυχήν. οὐκ ἔσ

• τι προσωποληψία παρὰ θ(ε)ω φησὶν ἡ γραφή · ἀπέστω καὶ

• τῆς σῆς μορφῆς ὁ τοιοῦτος ῥύπος · φθόνου καθαρὸν τὸ

• θεῖον καὶ πᾶσης ἐμπαθοῦς κηλῖδος, μὴ δε σὲ καταστιζέτω

• τὰ τοιαῦτα πάθηματα μὴ φθόνος · μὴ τύφος · μὴ ἄλλό

• τι τῶν μολυνόντων τo θεοειδὲς κάλλος · ἐὰν τοιοῦτος

• Ἦς θάρσησον τῆ οἰκεία φωνῆ τὸν θ(εο)ν πρὸσκαλέσασθαι · καὶ

• π(ατε)ρα σεαυτοῦ τὸν τῶν ἀπάντων δεσπότην κατονομάσα ·

• ὄψεταί σε π(ατ)ρικοῖς ὀφθαλμοῖς · περιστελεῖ σε τῇ θείᾳ στολῆ · 

• κατακοσμήσει σε τῶ δακτυλίω · καταρτίσει τοὺς πόδας  

• πρὸς τὴν ἄνω πορείαν τοῖς εὐαγγελικοῖς ὑποδήμασιν · ἀ

• ποκαταστήσει σε τῆ οu(ρα)νια πατρίδι · ἐν χ(ριστ)ω ι(ησο)υ τῶ κ(υρι)ω ἡμῶν·

• ὧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος. εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰῶνων ἀμὴν: -

• του αυτου εἰς την προσευχὴν ὁμιλία τρίτη

•  Ὁ τὴν σκιὰν τῶν μελλόντων ἀγαθῶν περιἔχων νόμος ·  

• καί τισιν αἰνίγμασι τυπικῶς προἀναφωνῶν τὴν ἀλήθειαν ·

• ἐπειδ’ἂν εἰς τὸ ἄδυτον εἰσάγη προσευξόμενον τῶ θ(ε)ω τὸν ἱε

• ρέα · πρῶτον μὲν καθαρσίοις τισὶ καὶ περιραντισμοῖς ἀφα

• γνίζει τὸν εἰςιόντα · εἶτα τῆ ἱερατικῆ στολῇ χρυσῷ καὶ

• πορφύρa · καὶ τοῖς λοιποῖς ἄνθεσι τῆς βαφῆς ἐκπρεπῶς ἐξησ

• κημένῃ κατακοσμήσας · τήν τε περιστήθιον ἐπιβαλὼν

• αὐτῷ μίτραν · καὶ τοὺς κώδωνας τῶν κρασπέδων μετὰ τῶν

• πατέρα

• τῷ θεῷ

• εἶθ᾿

• πατέρα

• οὐράνιον

• ὁρᾶ, πατέρα τε τὸν τῶν οὐρανῶν 

• οὐράνιον

• θεός

• κάλλος βλέπειν διὰ 

• κατ´

• τῷ θεῷ

• πάσης: nel testo πᾶς tuttavia un'altra mano aggiunge -ης.

• μηδέ σε

• ἄλλο

• τὸ

• Ἧς